Rec/Kayıt

İspanyol korku sineması son dönemlerde zevk alarak izlediğim korku filmlerini yaratan bir ülke Türkiye korku sinemasının örneklerinde uğradığım hüznü bir nevi benden aldı diyebilirim. Yetimhane, tez, diğerleri ve son olarak Rec yani kayıt filmleri bunların örnekleri zaten kült sayılacak korku filmlerini de izlemeye başladıkça onların da gayet başarılı olduklarını gördüm.

"Rec" İspanya'dan çıkan son korku filmi olarak, bu başarılı tabloda gereksiz bir detay olarak duruyor maalesef. Film, öncelikle yaratıcı bir yaklaşımın ürünü değil. 1999 yılında çekilen "Blair Cadısı"nın ("The Blair Witch Project", 1999) farklı bir versiyonu sadece. Anladığınız kadarıyla iyi bir yorum yapamayacağım. "Blair Cadısı", konusu ve de korku sinemasına getirdiği yepyeni boyutla kült film statüsünde bir yapımdı. Baştan sona el kamerasıyla çekilen film, belgesel bir film çekmek için yola çıkan üç arkadaşın başına gelen felaketleri anlatıyordu. Belgeselin konusu ise Maryland'de Black Hills Ormanları'nda yaşadığı rivayet edilen Blair Cadısı efsanesiydi. Belgeselcilerden bir daha haber alınamamış ve geride yaptıkları çekimlerden başka bir iz kalmamıştı. Biz seyirciler de onlardan kalan bu kayıtları izliyorduk. Hikâye, kurgu ve el kamerası kullanımı, gerçeklik duygusunu alışmadığımız şekilde bize yaşatmıştı. İşe Rec filmi de aynı bu yolda ilerlemeye çalışan filmlerde çoğu kişiyi korkutan hatta zombi türünün takipçilerini sevindiren bir film ama ben korku sinemasından yenilik bekleyendenim. Çünkü zombi türünü sevdiğimi herkes biliyor. Zombiler koşuyor. Zaten bu daha önceden bulunan bir şey olduğundan bir yenilik olduğunu kabul etmiyorum. "Rec"de film ekibi yerine, yerel bir televizyon ekibi çıkıyor karşımıza. Kameraman Pablo ve muhabir Angela hikâyenin ana karakterleri. Bu iki genç televizyoncunun amacı itfaiyecileri konu alan bir program yapmak. Bu nedenle, çalışmaların canlı tanığı olmak adına, itfaiye merkezine gelirler. Tüm geceyi orada geçireceklerdir. Film Pablo'nun kamerasından Angela'nın merkezdeki röportajları ile başlar. İtfaiyecileri, merkezdeki yaşantılarını, çalışma sistemlerini tanırız. Oldukça sakin geçen geceyi renklendirmek için Angela merkezdeki tüm yaşam alanlarını bize dolaştırır. Gece neredeyse sıkıcı olmaya başlarken, gelen bir ihbarla merkez bir anda hareketlenir. Bir apartman dairesinde yaşayan yaşlı bir kadının evinden çığlıklar yükselmektedir. Pablo ve Angela, iyi bir haber malzemesi olabilecek bu ihbarın heyecanıyla, itfaiyecilerle birlikte olay yerine koşarlar.
Tüm hikâye bir apartmanda geçiyor. Böylece klostrofobi yaratılmaya çalışılmış. Ayrıca dışarıdaki karantina apartmandakilerin dışarı çıkmalarını engelliyor. Hikâyede yaşananların sebebini az çok anlıyoruz. Ancak biraz daha detay, biraz daha bilgi, filmde yaratılmaya çalışılan dehşet ortamını daha etkili kılabilirdi. Filmin kapalı mekânda geçiyor olması ve mekânın iyi kullanımı seyirciyi gerilim atmosferine hazırlıyor. Biraz daha üstünde çalışılırsa daha güzel bir film olabilir. İnsanların sevmelerinin nedeni 85 dk sıkılmadan izlenebilmesi son dönemdeki İspanyol korku sinemasını başarılı buluyorsanız filmi edinip izleyin. Türün bütün örneklerinin sıkı bir takipçisi iseniz pek beğenemeyeceksiniz.